ارزیابی اثر تراکم دسترسی‌ها بر میزان تصادفات درجاده های اصلی برون شهری

امروزه روند رو به رشد تصادفات در راهها و تلفات و خسارتهای ناشی از اینگونه حوادث باعث ضایع شدن و به هدر رفتن سرمایه‌های کشور می‌شوند. بنابراین سرمایه گذاری صحیح روی شناخت هر یک از عوامل سه گانه تصادف (راه، راننده و وسیله نقلیه)، بررسی اصولی مشکلات این عوامل و بیان راه حلهای کاربردی می‌تواند تا حد زیادی از بروز اینگونه حوادث بکاهد. یکی از معضلات اساسی شبکه راههای کشور وجود دسترسی‌های فراوان به راههای اصلی می‌باشد؛ به‌نحوی که این دسترسی‌ها که معمولاً فاقد شرایط لازم طراحی، عملکردی و کنترلی می‌باشند بصورت مکانهای تصادف‌خیز درآمده‌اند. هدف از این تحقیق تعیین مقدار تأثیر تراکم دسترسی‌های حاشیه‌ای بر نرخ تصادفات در راههای کشور می‌باشد. برای این منظور با معرفی پارامترهای دخیل در تصادفات، تحلیل آماری توصیفی و مدلهای آماری رگرسیونی ارائه می‌شوند تا نوع ارتباط میان نرخ تصادفات جاده‌ای و عوامل اصلی وقوع آن از جمله تراکم دسترسی‌ها در جاده‌های کشور مشخص گردد. از مهمترین نتایج تحقیق، اینست که با افزایش و کاهش تراکم دسترسی‌ها، نرخ تصادفات نیز با نسبتی افزایش یا کاهش می‌یابد. زمانیکه تراکم دسترسی‌ها اندک است، رشد نرخ تصادفات همراه با افزایش تراکم دسترسی‌ها روندی ملایم دارد اما هنگامیکه تراکم دسترسی‌ها از حدی بیشتر می‌شود، نرخ تصادفات رشد قابل توجهی پیدا می‌کند. بنابراین علاوه بر تراکم دسترسی، عوامل مهم دیگری نیز در وقوع تصادفات بخصوص در راههای با تعداد زیاد دسترسی؛ نقش دارند.